Zeszyty Odnowy w Duchu Świętym 181

W 1983 roku w Bazylice Jasnogórskiej miało miejsce spotkanie, które po raz pierwszy zgromadziło wszystkich odpowiedzialnych za wspólnoty charyzmatyczne w Polsce. Więcej na temat tamtych wydarzeń przeczytamy w artykule Marka Nowickiego, a także we wspomnieniach, które w czasie obchodów Jubileuszu zaprezentował zebranym ks. Andrzej Grefkowicz.

Najnowszy numer Zeszytów, który oddajemy w Wasze ręce, jest zaproszeniem do przeżycia jeszcze raz tych wyjątkowych chwil, a przede wszystkim okazją do przypomnienia nauczania, które pozostaje niezwykle aktualne, a co za tym idzie godne wcielenia w życie naszych wspólnot i nas samych. Duch Święty, gdy zstępuje na uczniów ukrytych w Wieczerniku, wyprowadza ich na zewnątrz. Pokazuje, że nie powinni zostać z Nim wyłącznie we własnym gronie, bo to sprawi, że zaczną koncentrować się na sobie. Potrzebujemy głosić sobie nawzajem, dziękować za to, co minęło, ale jeszcze bardziej patrzeć w przyszłość.

Hasło ostatniego Kongresu „Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła i zwiastuje Twoje potężne czyny” (Ps 145, 4) stało się okazją do uświadomienia sobie, że czas zakończyć odcinanie kuponów od tego, co wydarzyło się kiedyś i zobaczyć, że Duch Święty, który w dniu Pięćdziesiątnicy posłany został od Ojca i Syna dla całego Kościoła, nie zakończył swojej misji, ale nieustannie zstępuje na wszystkich uczniów Jezusa i także w naszym pokoleniu powołuje ich do kontynuowania misji Jezusa – głoszenia Dobrej Nowiny wszystkim narodom, koncentrując się w pierwszej kolejności na naszym Kościele Domowym. Zrozumienie tego i przyjęcie na nowo namaszczenia, którego Duch Święty nie skąpi, jest konieczne, by ruszyć naprzód nie oglądając się za siebie, chyba że w celu przypomnienia skąd wyszliśmy i dokąd zostaliśmy posłani. Jubileusz skłania nas do refleksji: jak dziś wyglądałoby nasze życie bez doświadczenia przemieniającej mocy Ducha Świętego? Jak nasze parafie i rodziny wyglądałyby bez wspólnot Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym?

Duch Święty, jak naucza Papież Franciszek, poucza nas, skąd wyruszyć, jakimi drogami podążać i wskazuje nam styl pielgrzymowania. Na końcu tej drogi jest oczywiście wieczne szczęście.

Z jednej strony 40 lat ogólnopolskich czuwań jest wielkim dziękczynieniem Bogu, a z drugiej jest zaproszeniem, by pójść dalej, po drogach Kościoła w czasie popandemicznym i po wielkich zmianach społecznych, których świadkami jesteśmy każdego dnia.

Paraklet przekonuje nas nie tylko „o grzechu, sprawiedliwości i o sądzie” (J 16, 8), ale także o tym, że jedynym lekarstwem na choroby naszego pokolenia jest przyjęcie i głoszenie Dobrej Nowiny o Jezusie, który nie przyszedł, aby świat potępić, lecz aby świat został przez Niego zbawiony (por J 3, 17).

KS. ŁUKASZ TUREK
redaktor naczelny

Artykuły w numerze:
„Kapłan we wspólnocie i ze wspólnotą” / o. Jacek Olczyk SJ
Homilia wygłoszona podczas czuwania Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym… / bp Andrzej Przybylski 
„Rozpal w sobie na nowo dar Boży” / Jude Antoine
Oto czynię wszystko nowe / Jude Antoine
Kongres Odnowy w Duchu Świętym na Jasnej Górze w 1983 roku / Marek Nowicki
Czas duchowego przebudzenia, wstańcie, chodźmy! / Jude Antoine
„Nie możemy nie głosić tego, cośmy widzieli i słyszeli” / ks. Andrzej Grefkowicz
Homilia wygłoszona podczas Kongresu Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym w Częstochowie / abp Józef Górzyński
„Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła i zwiastuje Twoje potężne czyny…” / ks. Artur Potrapeluk
Homilia wygłoszona podczas Czuwania Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym w Częstochowie / abp Adrian Galbas
Akt zawierzenia Matce Boże
Rekolekcje dla małżeństw