Czy można dzisiaj dobrze wychować dzieci ?

Z założenia każdy chce wychować dziecko dobrze, najlepiej, aby stało się wolnym człowiekiem, umiało wybierać dobro, a odrzucać zło, aby było zdolne do miłości.

Ale JAK to zrobić w świecie pełnym zagrożeń, szalonych teorii wychowawczych, ogromnego wpływu rówieśników, mody i mediów społecznościowych?

Czy można DZISIAJ dobrze wychować dzieci? – To wcale nie jest pytanie retoryczne, ale bardzo uzasadniona obawa, którą czuje wielu rodziców, obserwując zmiany we współczesnym świecie.
Co to znaczy „DOBRZE wychować”? To pytanie równie istotne. Żeby dziecko było „grzeczne”? Żeby słuchało mamusi i tatusia?
Z założenia każdy chce wychować dziecko dobrze, najlepiej, aby stało się wolnym człowiekiem, umiało wybierać dobro, a odrzucać zło, aby było zdolne do miłości. Ale JAK to zrobić w świecie pełnym zagrożeń, szalonych teorii wychowawczych, ogromnego wpływu rówieśników, mody i mediów społecznościowych?
Okazuje się, że pomimo zmieniających się okoliczności, istnieją uniwersalne PRAWDY, wskazujące kierunek dobrego wychowania dzieci, w którym rola rodzica polega na stawaniu się najbliższym i najlepszym współpracownikiem Boga.

Zmierz się z pytaniami:

• Kim powinieneś być dla swojego dziecka?
• Kiedy dziecko powinno słuchać mamy, a kiedy taty?
• Czy w dzisiejszych czasach żłobek to konieczność?
• Jaki jest skuteczny sposób, aby dziecko posprzątało pokój?
• Czy uczysz dziecko prawdziwie kochać?
• Co to znaczy dobrze wychować dziecko?

Od autora:

"Dla mnie „dobrze wychować dzieci” znaczy: wychować je ku dobru. By pragnęły zostać dobrymi ludźmi i stawały się nimi. By w tym celu gotowe były podejmować niezbędny trud samowychowania, trud własnego rozwoju. By marzyły (i cierpliwie zmierzały do tego) o osiągnięciu pełnej wolności wewnętrznej, pozwalającej w każdych okolicznościach i bez względu na cenę wybierać dobro i odrzucać zło. By nieomylnie rozróżniały co jest dobra a co złe, czyli by miały dobrą hierarchię wartości. Hierarchię zgodną z naturą człowieka (dla wierzących – planem Stwórcy). By nastawione były na bezinteresowne czynienie dobra w świecie i rzeczywiście to dobro czyniły. By umiały doceniać i czerpać dobro z otoczenia, ale też skutecznie bronić się przed złem atakującym je ze świata. I wreszcie, by umiały przyjmować z wdzięcznością dobro, którym inni ich obdarowują. A docelowo, by wybrały dobrą drogę życiową (drogę miłości) i na tej drodze wytrwały wiernie, do końca, aż do śmierci.

Dla wierzących trzeba by dodać rzecz najistotniejszą: by żyjąc uczciwie i korzystając obficie z łask sakramentalnych, po śmierci osiągnęły dobro najwyższe, wieczne zbawienie. Takie jest moje widzenie dobrego wychowania dzieci".

Jacek Pulikowski